Kantopsluitingen (“randjes”) kunnen een gevaar vormen voor fietsers en in het bijzonder oudere fietsers. Door verschillende oorzaken (inhalen, achterom kijken, …) kan een fietser de kantopsluiting raken. Na “vallen door gladheid” is het raken van de kantopsluiting de belangrijkste oorzaak bij enkelvoudige fietsongevallen. Jaarlijks belanden er 45.000 fietsers op de Spoedeisende Hulp na een enkelvoudige ongeval. Op basis van onderzoek valt in te schatten dat 14% daarvan — dus meer dan 6.000 gevallen per jaar — het gevolg zijn van het raken van niet vergevingsgezinde kandopsluiting.

De afscheiding tussen fietspad en trottoir dient altijd vergevingsgezind te zijn: óf vlak óf schuin.

Een vlakke afscheiding kan worden gerealiseerd met een kleurverschil tussen fietspad en trottoir of met witte ribbelmarkering.

Als een niveauverschil tussen trottoir en fietspad wenselijk is, volg dan de CROW-richtlijn en gebruik fietspadband. Fietspadband heeft een schuine kant, is overrijdbaar en dus vergevingsgezind.

In tegenstelling tot fietspadband hebben gazonband (kwartronde kant) en verticale trottoirband een kant waar een voorwiel vanaf ketst onder een kleine hoek. Gazonband en verticale trottoirband raden wij dus ten sterkste af.

Fietspadband vermindert de effectieve breedte nauwelijks. Als op een fietspad verticale trottoirband of gazonband wordt vervangen door fietspadband wordt het fietspad niet alleen veiliger maar ook (effectief) breder.

Mede dankzij aanhoudend lobbywerk van de Fietsersbond Haagse regio maakt de gemeente Den Haag sinds 2020 vaker gebruik van fietspadband.